Me rastin e Ditës së Pavarësisë së Shqipërisë dhe Ditës së Flamurit, kryetari i Shoqatës “Jehona e Malësisë”, Agron Dedivanaj, ka përcjellë urimin e tij për të gjithë shqiptarët në trojet etnike dhe diasporë, duke theksuar rëndësinë historike dhe kombëtare të kësaj date të shenjtë për shqiptarët.
Dedivanaj u shpreh se 28 Nëntori është dita kur një komb i tërë u ngrit kundër robërisë dhe shpalli lirinë, dinjitetin dhe identitetin e tij të përjetshëm.
“Sot festojmë Ditën e Pavarësisë së Shqipëris — ditën kur një komb i tërë u ngrit nga hija e robërisë dhe shpalli veten të lirë, të fortë dhe të pavdekshëm. Flamuri ynë i kuq me shqiponjën dykrenare u ngrit mbi Vlorë dhe shpalli para botës se ky vend ka zot vetveten.” — u shpreh Dedivanaj.
Ai theksoi se flamuri shqiptar është simbol i qëndresës dhe gjakut të dëshmorëve që nuk luftuan për famë, por për Atdhe.
“Në çdo fije të këtij flamuri rreh zemra e një dëshmori. Çdo valë e tij mban frymën e brezave që u flijuan për lirinë që ne gëzojmë sot. Ne jemi trashëgimtarët e atyre që sfiduan perandori dhe që mbrojtën tokën me jetë e nder.” — vijoi ai.
Në fund të mesazhit të tij, kryetari i “Jehona e Malësisë” uroi që flamuri shqiptar të valojë gjithmonë krenar dhe që shqiptarët ta duan atdheun përtej çdo përkatësie tjetër.
“Kjo ditë është zëri i tyre që çan shekujt. Ky flamur është besa e tyre e pavdekshme. Rroftë Shqipëria e të pamposhturve! Rroftë flamuri ynë i shenjtë!” — përfundoi Dedivanaj.
Ja postimi plotë:
Sot festojmë Ditën e Pavarësisë së Shqipëris — ditën kur një komb i tërë u ngrit nga hija e robërisë dhe shpalli veten të lirë, të fortë dhe të pavdekshëm.
Sot festojmë ditën kur flamuri ynë i kuq me shqiponjën dykrenare u ngrit mbi Vlorë dhe shpalli para botës se ky vend ka zot vetveten.
Ky flamur u ngrit mbi shpatat e trimave, mbi zemrat e pathyeshme të atyre që nuk pranuan robërinë, dhe mbi gjakun e derdhur në emër të lirisë.
Ata nuk luftuan për famë, por për Atdhe. Nuk kërkuan duartrokitje, por Shqipëri.
Në çdo fije të këtij flamuri rreh zemra e një dëshmori.
Çdo valë e tij mban frymën e brezave që u flijuan që ne sot të jetojmë të lirë, krenarë, të paepur.
Ne jemi trashëgimtarët e atyre që sfiduan perandori, që u ngritën kur të tjerët heshtën, që mbrojtën tokën me jetë dhe nder.
Ata na lanë një amanet — një flamur që nuk duhet të bjerë kurrë dhe një Shqipëri që duhet ta duam më shumë se veten.
Kjo ditë është zëri i tyre që çan shekujt.
Ky flamur është besa e tyre e pavdekshme.
Rroftë Shqipëria e të pamposhturve!
Rroftë flamuri ynë i shenjtë, betimi i përjetshëm i një kombi që nuk u gjunjëzua kurrë!