Deputetja e BDI-së, Rina Ajdari, ka dhënë një opinion rreth rëndësisë së mediave në shoqëri multietnike, duke vënë në pah vlerat dhe rëndësinë e mediave.
Znj. Ajdari, në opinionin e saj, mes tjerash thekson se “sipas teorisë së mediave, ekzistojnë disa mënyra se si gazetarët dhe mediat mund të ndikojnë në opinionin publik në shoqëritë multietnike në kontekst pozitiv pra për ta ndihmuar bashkëjetesën dhe frymën e bashkëpunimit”.
Opinioni i deputetes Rina Ajdari:
Gazetarët dhe mediat luajnë një rol vendimtar në formësimin e opinionit publik në shoqëritë multietnike. Raportimi i tyre ose mund të kontribuojë në nxitjen e mirëkuptimit, tolerancës dhe unitetit midis grupeve të ndryshme etnike, ose mund të përkeqësojë tensionet dhe të nxisë ndarjet deri edhe mosdurimin ndëretnik.
Nëse i ndiqni me vëmendje mediat në gjuhën maqedone këtu në Maqedoninë e Veriut, nga viti 1990 e deri më sot, me vetëdije (pra me përcaktim të agjendës) ose pa vetëdije (sepse ashtu janë indoktrinuar që nga fëmijëria) përmes raportimit të njëanshëm, shpërndarjes së gjysëm të vërtetave dhe shëndrimit të opinioneve individuale dhe grupore në lajme zyrtare, krijojnë opinion publik jo të plotë, të cunguar dhe të pa bazuar në fakte relevante i cili shkakton mosdurim etnik që shpesh eskalon në urrejtje ndëretnike.
Por si duhet të jetë në realitet? Sipas teorisë së mediave, ekzistojnë disa mënyra se si gazetarët dhe mediat mund të ndikojnë në opinionin publik në shoqëritë multietnike në kontekst pozitiv pra për ta ndihmuar bashkëjetesën dhe frymën e bashkëpunimit.
1. Stereotipizimi dhe paragjykimi: Gazetarët duhet të jenë të ndërgjegjshëm ndaj stereotipeve dhe paragjykimeve që mund të formësojnë qëndrime negative ndaj grupeve të caktuara etnike. Raportimi i njëanshëm mund të përforcojë paragjykimet ekzistuese dhe të thellojë ndarjet brenda shoqërisë.
2. Mbulimi selektiv: Gazetarët dhe mediat duhet të përpiqen të ofrojnë mbulim të balancuar dhe gjithëpërfshirës të çështjeve që prekin grupet e ndryshme etnike. Mbulimi selektiv që fokusohet vetëm në ngjarje negative brenda komuniteteve të caktuara mund të krijojë një perceptim të shtrembëruar të atyre grupeve dhe të kontribuojë në mosbesim dhe pakënaqësi.
3. Përdorimi i gjuhës: Gjuha që gazetarët përdorin për të përshkruar grupe të ndryshme etnike mund të ketë një ndikim të rëndësishëm në mënyrën se si ata perceptohen nga publiku i gjërë. Gjuha sensacionale ose nxitëse mund të nxisë armiqësi, ndërsa gjuha e respektueshme dhe gjithëpërfshirëse mund të nxisë mirëkuptim dhe ndjeshmëri.
4. Promovimi i diversitetit: Gazetarët kanë përgjegjësinë të nxjerrin në pah diversitetin brenda shoqërive multietnike dhe të ofrojnë një platformë për zërat e margjinalizuar. Duke shfaqur përvojat dhe perspektivat e individëve me prejardhje të ndryshme, gazetarët mund të ndihmojnë për të sfiduar stereotipet dhe për të nxitur një ndjenjë përfshirjeje.
5. Kontrollimi dhe verifikimi i fakteve: Në shoqëritë multietnike ku tensionet mund të jenë të larta, gazetarët duhet të sigurojnë saktësinë dhe besueshmërinë e raportimit të tyre. Keqinformimi dhe lajmet e rreme lehtë mund të ndezin tensionet etnike dhe të mbjellin mosmarrëveshje midis grupeve të ndryshme.
6. Raportimi etik: Gazetarët duhet t’u përmbahen rregullave të punës, të shmangin sensacionalizmin, nxitjen e dhunës ose çdo formë diskriminimi në raportimin e tyre.
Në përfundim, gazetarët dhe mediat (posaçërisht ato në gjuhën maqedone) në këtë shoqëri si kjo e jona, zbatojnë shumë pak ose aspak nga të gjitha këto pika të lartëpërmendura. Presioni është shumë i madh që të vazhdohet të krijohet opinion publik i ndarë mbi baza etnike, gjë e cila është në kundërshtim me normat ndërkombëtare por edhe me kërkesën e vazhdueshme për reforma në këtë sferë nga ana e Bashkimit Evropian.