Taxhudin Hamidi- Tetovë
Të largojmë dimenzionin e hipokrizisë.
Në një vend ku nuk kursehen lavdatat me karakter hipokrit dhe me punë boshe gjendja shkëput ortekun për të mbuluar fshatin.
Fshatit i iku gjumi …nga tmerri i ortekut.
Gjithashtu fshati në ikje nuk shpëtoi nga orteku i inauguruar me përshëndetje nga scena autogjigante te latifundistëve.
Përshëndetja oligarke lëvizi ortekun.
Ky dimenzion në histori ka qenë vendimtarë për të ruajtur rin pozitiv dhe stabil.
Të kujtojmë reagimin e Sultan Selimit.
Në kohën e Dultan Selimit, imami i xhsmisë – hutbe u shpreh ndaj epitetit të Sultan Selimit me fjalë.
“Sunduesi i dy qytetve të shenjta- Meka dhe Medina”.
Sultan Selimi prishi ad-hok protokollin mbrenda xhamisë dhe kundërshtoi me lot në sy imamin – muftiun dhe kërkoi të korigjojë shprehjen ndaj epitetit të tij në formë:
Jo sundues !
Por Sultan Selimi është një shërbetorë i dy qyteteve të shenjta Meka dhe Medine.
Ky gjest, mbetet gjithmonë shfaqje e një mendësie të lartë shërbimi si dhe kuptimit të qartë qëllimit të vërtetë të shërbimit dhe adhurimit.
Pra, gjesti i Sultan Selimit për të korigjuar imamin – mufyiun në xhami që përshendet jo në kohë dhe vend të duhur dhe për njerëz dhe individ eroziv në sovranitetin dhe stabilitetin e shërbimit ai u frigua nga Zoti dhe nga oscilimi i portës otomane të një perandorie gjigante.
Kjo perandori dhe Sultan Selimi mban llogari edhe në dimenzionin e përshëndetjes dhe shprehjes nda epitetit të tij në xhami si sundues dhe mbajtës të pushtetit apsolut.
Por, ndërpret shprehjen e epitetit të imamit- muftiut duke e mësuar dhe disiplinuar që të kuptojë se të gjithë jemi në shërbim të qytetit dhe popullit dhe jo me epitet sundues dhe uzurpues.
Të dizajnuar me dimenzion egoist dhe snobist rezulton me tematika totalitare nga ara e vdekur.
Ara e vdekur te cilën pronari thotë nuk e kam nga turku por nga babai.
Nga tematika e kuptimit të romanit ara e vdekur do mundej të shpëtonte fshati në ikje.
Apo fshati i mbuluar i vërshuar nga orteku.
Nga ara e vdekur edhe dy të vdekur mbi aren e vdekur.
Çka bëri …!?
Ara e vdekur tani me plotë breshka dhe lepuj duke u zvaritur dhe duke planifikuar dadmë.
Nga romani – ara e vdekur dhe fshati në ikje mbeti në interegnum dhe në letra falco!!
Padyshim dhe me keqardhje akoma jemi shoqëri e frikësuar nga e vërteta.
Dhe akoma fatkeqësisht nuk japim pes-pare nga falsifikimi dhe veprimet falco.
Akoma nuk
mundemi të flasim me menden dhe trurin autohton.
Ata që frigojnë mendjen dhe trurin shqiptarë do t’i mbulojë orteku dhe do ikin me fshatin e boshatisur.
Armiku i pronarit të arës së vdekur dhe fshati në ikje nga orteku kan një armik dhe dushman që nuk munden ta rezistojnë dot.
Armiku i tyre është e vërteta.
Armiku i madh është rendi, dija,bontoni dhe ahlaku i besës shqiptare.
Armiku është leximi në reshta …dhe sistem i vlerave.
Taxhudin Hamidi: Fshati në ikje dhe ara e vdekur
