Shkruan : Pajtim Saiti
Kushtet në të cilat ndodheshim para vitit 2001 – mënyra si jetonim, të drejtat që kishim dhe niveli i përfaqësimit – nuk mund të krahasohen me atë që kemi sot. Çdo përparim që kemi arritur si shqiptarë është rezultat i punës së palodhur të Ali Ahmetit, qoftë gjatë viteve të tij në ilegalitet para vitit 2001, qoftë në politikë pas këtij viti.
Falë udhëheqjes së tij, shqiptarët sot kanë përfaqësim të garantuar në institucione, nga qeveria deri në administratë, arsim dhe drejtësi. Gjuhën shqipe e kemi të zyrtarizuar, një arritje historike që deri para pak vitesh dukej e pamundur. Universiteti i Tetovës, një simbol i qëndresës dhe përpjekjeve të shqiptarëve për arsimim të lartë në gjuhën amtare, është sot një institucion i konsoliduar. Gjithashtu, shqiptarët kanë përfituar nga investime në infrastrukturë dhe projekte zhvillimore në rajonet ku ata jetojnë, si dhe një integrim më të mirë ekonomik dhe social brenda shtetit.
Përtej arritjeve brenda Maqedonisë së Veriut, Ali Ahmeti ka qenë ndër mbështetësit kryesorë të integrimit euroatlantik të vendit. Kontributi i tij në arritjen e Marrëveshjes së Prespës dhe më vonë në anëtarësimin e Maqedonisë së Veriut në NATO është i pamohueshëm. Këto hapa strategjikë jo vetëm që e forcuan pozitën ndërkombëtare të shtetit, por garantuan edhe siguri më të madhe për shqiptarët dhe të gjithë qytetarët e vendit.
A mund të ishte bërë më shumë? Pa dyshim që po. Por, për fat të keq, shumë prej atyre që sot flasin kundër Ali Ahmetit janë të njëjtët që dikur përfituan personalisht nga ndikimi dhe fuqia e tij politike, duke marrë pozita udhëheqëse.
Sot, në vitin 2024, personaliteti i Ali Ahmetit sulmohet jo vetëm nga politikanë dhe figura joshqiptare në vend, por edhe nga një numër i konsiderueshëm shqiptarësh. Përpjekjet për të njollosur figurën e tij synojnë të dëmtojnë jo vetëm atë personalisht, por edhe UÇK-në dhe luftën e drejtë të shqiptarëve të vitit 2001, si dhe të zhvlerësojnë rëndësinë e Marrëveshjes së Ohrit, që hapi rrugën për barazi më të madhe ndëretnike dhe stabilitet në vend.
Dëshiroj ta mbyll këtë mendim me një vlerësim personal: jam me fat që jetoj në kohën kur Ali Ahmeti po vepron. Shpresoj që edhe unë, sado pak, t’i kontribuoj veprimtarisë dhe idealeve të tij për ndërtimin e një shteti ku shqiptarët dhe maqedonasit të jetojnë të barabartë në çdo aspekt të jetës.
Sot, në vitin 2024, të gjithë, pa përjashtim, nëse nuk renditemi pas Ali Ahmetit, së paku nuk duhet të flasim kundër tij.
PS. Teksti mund te kopjohet dhe te publikohet nga çdo kush që ndan të njejtin mendim. Pajtim Saiti 
