Shkruan: Taxhudin Hamidi
Dikush do të thotë shikoje Lindjen dhe Perendimin si një antitezë e papajtueshme!
Mund të thuash edhe si një fuzion i dy kulturave.
Edhe në Lindje d’të gjejshë njerëz me të njëjtat ambicje dhe dëshira.
Që dëshirojnë freski dhe ilidën e pejsazheve të mrekullueshmë të natyrës në fshatë.
Por edhe në perendim e njëjta gjë .
Edhe këtu do të gjejshë njerëz me ambicje dhe dëshira dhe njerëz me plotë shqetësime dhe dëshira të pa arritura.
Pra , të gjithë jetojmë me të njëjtin problem si shëndeti , siguria , ushqimi dhe puna.
Mirpo sa i përket zgjidhjeve nuk janë të njëjta nga afati i kohës.
Në disa popuj problemet zgjidhen më lehtë dhe më shpëjtë .
Ndërsa tek disa popuj problemet zgjidhen më ngadalë dhe zgjatin me dekata.
Pra problem si problem është i njëjtë mirpo mënyra e trajtimin është krejtësisht ndryshe.
Këtu varen shumë gjëra dhe shumë institucione dhe ambicje të involvuara me dekada.
Por në fakt as ata as ne nuk mundmi të i realizojmë atë që dëshirojmë nëse dëshirat dhe synimet janë veçanti pasionante dhe (aspak) juridike.
Në dispoziatat e islamit kërkohet që çdo dëshirë apo synim të përputhet me procedurat juridike të sheriatit .
Sheriati është baza suksesit .
Apo thënë ndryshe sheriati kërkon dhe pretendonë jetën e normalizuar dhe të përparuar në suaza të ligjit dhe pajtueshmërisë bashkësisë apo popullit.
Çdoherë kurë kjo ekuivalencë prishet çdo proces apo veprim është në kundërshtim me sheriatin apo legjislacionin islam .
…për ta shkyçur lidhjen e cila na lidhë për “terenin shpirtërorë” e cila ka mbirë nga origjina e pastërt islame paraqet një dështim dhe destrukcion ndaj kulturës dhe draditës shumë vjeçare.
Sikur gjendemi të gozhduar mes tokës dhe qiellit !?
Kjo edhe po ndodhë me na për çdo ditë në bulevardet plotë brenga por, jo edhe në mungesë të virtyteve shqipëtare.
Të filloshë mardhënië politike si kur po merr trajtën e kryelartësisë –melagomanisë dhe jo edhe përgjegjësi mbi popullatën me të cilën krekosemi apo fundosemi.
Dikush na sheh si të vuajtur, dikush si njerëz me shërbime latente dhe ndërtues të çatiave me ndërtesë të rrënuar.
Pra, padyshim jemi me një gjendje të errët ekonomike.
Me një sisitem afat shkurtë dhe pa asnjë vision i cili ndryshon apo rindërtion.
Pse ?
Sepse ne shkatëruam politikat që ndërtonin tabanin dhe sistemin e bukur ekonomik që e posedonte çdo shqipëtarë në oborin dhe pronën e tij .
Kohën e fundit duket sikur në zgjidhjet dhe problemet i marrim nga imagjinata e muzeut të vjetër.
Apo si mulliri i cili ka ujin por nuk e ka gurin e bluarjes dhe anasjellats.
Vendime plotë por zbatime aspak (paternaliste).
Pra në të gjitha këta mbetet të konkludohet se parim dhe vendim është iritimi dhe frika nga goditjet blasfemike te shkallës më të ulët të retorikës hipokondria.
Tek ne aktualisht qëndrimi i përgjithshëm që drejton … është maksima praktike ose parimi shoqërorë para se të jetë pjesë e filozofisë sociale.
Nizam al Mulk Tusi-drejtësia:
Drejtësia është principi moral i përshtatshëm në mbrojtje të shqoqërisë dhe sigurisë e paqes dhe përparimit mes njerëzve.
Vazhdon si vijon Nizam Mulki , në lidhje me këta jep disa shembuj nga historia e largët e khalifëve dhe mretërve , duke trguar se cilsia morale e mbretiti është ajo shumë e veçanta.
Ai thotë se në momentin kur mbreti apo qeveritari kuptonë se është për të suguruar drejtësi me popullin (ky është kulmi i suksesit -th) .
Pra , kur besonë se pgjegjësia e tij për është për të ruajtur drejtësinë është obligim ligjorë , sepse është e kërkuar dhe e porositur nga Krijuesi i Gjithësisë.
Dhe ai që shkelë drejtësinë dhe rendin publik ka atakuar mbi të drejat e sheriatit islam .
Drejtësia si një princip i qeverisjes duhet të mbetet e parnishme në çdo segemen të jetëts sepse për ndryshe arrihet anarhija mbrenda një bashkësie.
Drejtësia e përsosur me ligjre dhe parime e rregulla shndëron popullin të mbetet i lumtur , pra populli lutet për të mirën e mbretit, apo autoritetet të cilit do të jetë në krye të ndonjë organizate pao shteti.
Nëse kjo mënyrë e konstalacionit shtryhet në popull arrihet që populli (xhemati) të lutet për lumturinë e mbretiti.
Në këtë rast apo në këta momente shteti – organizata fillonë të bëhët stabil dhe në kontinuitet përparonë (në të gjitha segmentet) .
Kur populli vet paraqitet par gjykatës supreme për kundërvajtejet e tij edhe kjo tregonë për shtetin e drejtë (i cili çdo njërit ia jep hakun).
Nga ana tjetër nëse secilit i jepet e drejta të paraqitet para gjykatës për të parashtruar nakesat dhe kallzimi penal .
Shkrimet e Nizam Mulki bëjnë të ditur se ka ekzistuar periudha e qeverisjes islame me masa shumë të larta në aspektin e të drejtës juridike.
Shpaloset një dokument se nëse dikush ka penguar apo ndaluar një shërbetorë –administartorë ( dikë ) që të paraqitet me dinjitet, vullnet dhe pa presion para gjykatës për të parashtruar ankesat e tij , do të dënohej me vrasje ( kjo ka qenë periudh a e Nushirwan).
Nizam Muli Tusi përmend aftësitë e përfaqësuesve –ministrat:
Ai në vazhdim i kujtonë aftësine e ministrave apo përfaqësuesve të shtetit apo organizate.
Ministri – përfaqësuesi i mirë i dhuronë mbretit – udhëheqësit emër (imazh)të mirë dhe e ndihmonë që ai të parnojë sjellje të mirë.
E gjith kjo i kontribun lumturisë dhe sigurisë mbrenda shoqërisë ku jetojnë bashkësitë e ndryshme .
Të gjithë liderët apo udhëheqësit që kanë qenë të famshëm dhe të cilët do të mbetetn të tillë deri në Ditën e Gjykimit, kanë qenë ata të cilat që kanë pasur përfaqësues dhe ministra të mirë (të aftë dhe të ndershëm).
…ministri -përfaqësuesi i keq çdoherë sjellë problem dhe çonë në zhdukje.
Pra ministr dinjitoz asnjëherë suksesin e tij nuk ia përshkruan angazhimit dhe aftësisië së tij persoanle por, gjithë këtë bagazh konstruktiv e evidenton si një nimet-furnizim hynorë .
Për të gjitha rezulatatet e shfaqura në praktikë i konsideronë si Vullnet i Zotit.
Pra kjo është periudha kur njerëzit e thjeshtë janë lutur Zotit për përfaqësuesit e tyre dhe për lumturinë dhe zgjatjen e jetës së tyre.
(xhxhxh!)