Taxhudin HAMIDI –Tetovë
Alevitët sot e gjejnë veten në një sistuatë më të keqe ekonomike në krahasim me siriantët në rajone tjera.
Plani i Asadit të prarnojë tranzicionin politik , vështrisitë ekonomike mbrenda vendit do të rriten .
Është një paralajmërim që të rimendojë nevojën për të kërkuar opsione të reja në presionin e Asadit.
Dhe Alevitëve që çon në një zgjidhje gjithpërfshirëse të krizës.
Opsionet e Asadit janë të kufizuara dhe rreziqet që lidhen me humbjen e mbështetjes popullore janë gjithnjë në rritje.
Damasku pas tërmetit dhe pas pranimit të Asadit në konferencën e Ligës Arabe në Xheda të arabisë Saudite, pa asnjë ultimatum filluan vizitat e ministrave në drejtim të sirisë.
Dhe damasku fillojë të dukët si një svend i hapur dhe i normalizuar.
Mirpo Asadi kësaj mbështetje dhe përparim sikur nuk ia vuri veshin si duhet.
Asadi filloi me avazin e vjetër.
Rifitimet të antarsisë në Ligën Arabe ishin një paralajmërim dhe një amnestim i heshtur për Asadin .
Ai si një vend në intergnum me “pesë qeveri” duhej të vinte gishtin në kokë.
Dhe kjo pa pritmas iu kthye si bumerang me demosratat dhe kërkesat për largimin e tij në Suwejda , Deri Zoor ,Deraa dhe tani në Alepo , Damask etj.
Ai refuzon ofertën me presidentin Rexhep Erdogan për të u takuarme të .
Asadi vazhdimisht kërkonë që Rexhep Erdogan të largojë trupat ushtarake nga Siria .
Ndërsa ça do të bëj me trupat e milicisë së iranit, rusisë dhe FDS nuk e pyet veten .
Këto transformime pasqyrojnë një ndjenjë se Asadi ka fituar luftën, por kjo është vetëm një utopi e tij.
Kushtet ekonomike nuk janë të mira, pakënaqësia rritet siç shihet përmes demostratave ku njerëzit në Suwajda nuk janë më në gjendje të durojnë krizën dhe rritjen e çmimeve të gazit dhe artikujve ushqimorë.
Kjo gjendje padyshim se minon vazhdimisht presidentiti Asad, duke e paralajmëruar se nuk ka asgjë në duartë e tij për të kontrolluar situatën në Siri.
Zona më e madhe e veriut mbetet jashta kontrollit.
Kolapsi ekonomik në Sisri i cili e bënë atë në rrezik duke shkruar drejtë një shteti të dështuar që dëmtonë stabilitetin .
Miliona refugjatë refuzojnë të kthehen në Siri, nën sundimin e Asadit.
Edhe ky është një presion që Asadi nuk është në gjendje ta zgjidh për shtetasit e tij .
Paftësia të përballet me kolapsin ekonomik.
Aristoteli nuk ka thënë kot , se ekonomia e dështuar është si pula sterile që kofendone pa vezë.
Edhe zonat aktualisht në kontrollin e regjimit më mirë do të emigronin sesa të qëndronin në një vend që është ekonomikisht në kolaps.
Të pyetesh për arritjet janë të shumta ??
Siria ka arritur pas 12 vitesh luftë, duket disi konfuz …me miliona sirian i ka shkapërderdhur nëpër shtetet fqinje dhe evropë.
Dhe me këta politika daltoniste ai mendoi se do të i vinin miliradt nga OKB.
Asadi duke u mbështetur në pakicën alevite dhe druze mendoi se politika që ai i udhëheqte në dëm të shtetit mendoi se jan një art dilatant .
Pasojat ekonomike që la lufta i japin sot rezultatet e saja në protestat dhe demonstratat mbarë sirisë.
Kur dimë se 12 milion njerëz përballen me urinë dhe luftojnë për të siguruar jetesën.
Përveç kësaj 90 % e popullatës jetonë në kufirin e varfërisë.
Dhe ajo me të cilën përballet Asadi është se vendet arabe që vendosën të normalizojnë mardhëniet me të , ende po i shmangin mbështetjen ekonomike, sepse presin demokratizimin e institucioneve të vendit.