Sipas një studimi të ri ka zbuluar se njerëzit që shpenzonin mesatarisht 1.5 orë në ditë të ekspozuar ndaj dritës së jashtme kishin rrezikun më të ulët të depresionit.
Autorja e studimit donin të shqyrtonin lidhjen midis kohës së kaluar në dritën e jashtme dhe rrezikut të depresionit. Ata ishin të interesuar të përcaktonin kohën e kaluar në natyrë që do të ishte optimale për të kompensuar predispozitën gjenetike individuale për depresion.
Pjesëmarrësit që zhvilluan depresion prireshin të ishin më të moshuar, më shpesh femra dhe më shpesh duhanpirës në krahasim me pjesën tjetër të kampionit të studimit. Ata gjithashtu nuk kanë përdorur kurrë ose rrallë mbrojtje nga dielli, kishin më shumë gjasa të kishin arsim të ulët, indeks të lartë të masës trupore, të flinin më pak, të ekspozoheshin ndaj niveleve më të larta të ndotjes së ajrit dhe të kishin një rrezik gjenetik më të lartë për depresion
Individët me depresion priren të shpenzojnë mesatarisht më shumë kohë në dritën e jashtme në krahasim me individët pa depresion. Megjithatë, analiza e mëtejshme zbuloi se marrëdhënia midis ekspozimit të dritës së jashtme dhe depresionit nuk ishte e drejtpërdrejtë. Rreziku më i ulët i depresionit u gjet tek individët që kalonin mesatarisht 1.5 orë në ditë jashtë, që barazohej me 1 orë në ditë në dimër dhe 2 orë në ditë në verë.
Pjesëmarrësit që shpenzonin më shumë ose më pak se kaq kishin një rrezik më të lartë të depresionit. Ata që shpenzonin më pak kohë se kaq kishin një rrezik 9% më të lartë, ndërsa ata që shpenzonin më shumë se 1.5 orë në ditë kishin një rrezik 13% më të lartë të depresionit. Diferenca në rrezik u rrit në 34%-35% kur u bashkua me faktorët gjenetikë. Ky efekt i kombinuar i rrezikut gjenetik dhe ekspozimit ndaj dritës së jashtme ishte veçanërisht i theksuar te individët me një nivel të ndërmjetëm të rrezikut gjenetik për depresion.
Studiuesit thanë se mungesa e dritës së jashtme mund të ndikojë negativisht në sistemin neuroendokrin. Serotonina është një kimikat që ndikon në disponimin tonë dhe rrezet e diellit ndihmojnë në rregullimin e prodhimit të saj. Kur nuk marrim dritë të mjaftueshme në natyrë, ajo mund të prishë nivelet e serotoninës, duke çuar në ndryshime në humor, veçanërisht gjatë stinëve të caktuara. Mungesa e ekspozimit ndaj dritës së jashtme mund të zvogëlojë gjithashtu prodhimin e vitaminës D, e cila është shoqëruar me depresionin dhe modelet e tij sezonale.