Papa Françesku thotë se nuk e ka konsideruar nxjerrjen e normave për të rregulluar dorëheqjet e ardhshme papale dhe planifikon të vazhdojë për aq kohë sa të mundet si peshkop i Romës, pavarësisht një valë kritikash nga disa kardinalë dhe peshkopë konservatorë të rangut më të lartë.
Në intervistën e tij, më 31 dhjetor, Françesku iu drejtua kritikëve të tij dhe fazës tjetër të pontifikatit, që shënon 10 vjetorin e tij në mars, pa hijen e Benediktit në sfond.
Komentet e Françeskut, të dorëzuara të martën në hotelin e Vatikanit ku ai jeton, erdhën në një kohë veçanërisht të vështirë, ndërsa Papa po përballet me kundërshtimin konservator ndaj këmbënguljes së tij për ta bërë Kishën Katolike një vend më mikpritës dhe gjithëpërfshirës – kritika që ai ia atribuoi papatit të tij.
“Ju preferoni që ata të mos kritikojnë, për hir të qetësisë“, tha Françesku, për Associated Press. “Por unë preferoj që ata ta bëjnë këtë sepse kjo do të thotë se ka liri për të folur“.
Disa komentues besojnë se Françesku mund të jetë më i lirë për të manovruar tani pas vdekjes së Benediktit. Të tjerë sugjerojnë se çdo lloj paqeje kishtare që kishte mbretëruar kishte mbaruar dhe se Françesku tani është më i ekspozuar ndaj kritikëve, i privuar nga ndikimi moderator që Benedikti luajti në mbajtjen e skajit konservator katolik.
Françesku e pranoi se thikat ishin nga jashtë.
“Unë nuk do ta lidhja atë me Benediktin, por për shkak të konsumimit të një qeverie prej 10 vitesh”, tha Françesku për kritikët e tij. Ai arsyetoi se zgjedhja e tij fillimisht u përshëndet me një ndjenjë “befasie” për një papë të Amerikës së Jugut. Pastaj erdhi siklet “kur ata filluan të shihnin të metat e mia dhe nuk i pëlqyen“, tha ai për kritikët e tij.
“E vetmja gjë që kërkoj është që ta bëjnë atë në fytyrën time sepse kështu rritemi të gjithë, apo jo?”, shtoi ai.
Ndërkohë, Papa tha se ishte në gjendje të mirë, se një frakturë e lehtë e kockës në gjurin e tij nga një rënie ishte shëruar pa operacion dhe ishte gati të vazhdonte me agjendën e tij.
“Jam në gjendje të mirë shëndetësore. Për moshën time, unë jam normal“, tha ai, megjithëse zbuloi se divertikuloza, ose fryrjet në murin e tij të zorrëve, ishin “rikthyer”. Françeskut iu hoqën 33 centimetra (13 inç) të zorrës së trashë në vitin 2021 për shkak të asaj që Vatikani tha se ishte inflamacion që shkaktoi një ngushtim të zorrës së trashë.
“Mund të vdes nesër, por është nën kontroll. Jam mirë me shëndet”, tha ai me sensin e tij tipik të humorit.
Spekulimet rreth shëndetit të Françeskut dhe të ardhmes së pontifikatit të tij janë rritur vetëm pas vdekjes së Benediktit, dorëheqja e të cilit në vitin 2013 shënoi një pikë kthese për Kishën Katolike që kur ai ishte papa i parë në gjashtë shekuj që doli në pension.
Françesku e lavdëroi Benediktin si një “zotëri të modës së vjetër” dhe tha për vdekjen e tij: “Kam humbur një baba”.
“Për mua, ai ishte një sigurim. Përballë një dyshimi, unë do të kërkoja makinën dhe do të shkoja në manastir dhe do të pyesja”, tha ai për vizitat e tij në shtëpinë e të moshuarve në Benediktit për këshillim. “Kam humbur një shok të mirë“.
Disa kardinalë dhe avokatë të kanunit kanë thënë se Vatikani duhet të nxjerrë norma për të rregulluar daljet në pension të papës në të ardhmen për të parandaluar disa lemza që ndodhën gjatë pensionimit të papritur të gjatë të Benediktit, gjatë të cilit ai mbeti një pikë referimi për disa konservatorë dhe tradicionalistë që refuzuan të njohin legjitimitetin e Françeskut.
Nga emri që zgjodhi Benedikti (papa emeritus) deri te kasoja (e bardhë) që mbante në komentet e tij të herëpashershme publike (mbi beqarinë priftërore dhe abuzimin seksual), këta komentues thanë se normat duhet të bëjnë të qartë se ekziston vetëm një papë që mbretëron për hir të unitetit dhe të kishës.
Françesku tha që nxjerrja e normave të tilla as që i kishte shkuar në mendje.
“Po ju them të vërtetën“, tha ai, duke shtuar se Vatikanit i nevojitej më shumë përvojë me daljet në pension papal përpara se të fillonte t’i “rregullonte ose rregullonte” ato.
Françesku ka thënë se Benedikti “hapi derën” për dorëheqjet e ardhshme dhe se edhe ai do të konsideronte dorëheqjen. Ai përsëriti të martën se nëse do të jepte dorëheqjen, do të quhej peshkop emeritus i Romës dhe do të jetonte në rezidencën e priftërinjve në pension në dioqezën e Romës.
Françesku tha se vendimi i Benediktit për të jetuar në një manastir të konvertuar në Kopshtet e Vatikanit ishte një “zgjidhje e mirë e ndërmjetme”, por që papët e ardhshëm në pension mund të duan t’i bëjnë gjërat ndryshe.
“Ai ishte ende ‘i skllavëruar’ si papë, apo jo?” tha Françesku. ‘Skllav’ në kuptimin e mirë të fjalës: në atë që ai nuk ishte plotësisht i lirë, pasi do të kishte dashur të kthehej në Gjermaninë e tij dhe të vazhdonte të studionte teologjinë.
Me një përllogaritje, vdekja e Benediktit heq pengesën kryesore për dorëheqjen e Françeskut, pasi perspektiva e dy papëve pensionistë nuk ishte kurrë një opsion. Por Françesku tha se vdekja e Benediktit nuk i kishte ndryshuar llogaritjet e tij. “As që më ka shkuar në mendje të shkruaj një testament“, tha ai.
Për sa i përket të ardhmes së tij të afërt, Françesku theksoi rolin e tij si “peshkop i Romës” në krahasim me pontifikun dhe tha për planet e tij: “Vazhdoni të jeni peshkop, peshkop i Romës në bashkësi me të gjithë peshkopët e botës“. Ai tha se donte t’i jepte fund konceptit të papatit si një lojtar i pushtetit ose “gjykatës” papale.
Françesku adresoi gjithashtu kritikat nga kardinalët dhe peshkopët që shpërthyen në publik në javët pas vdekjes së Benediktit, duke thënë se është e pakëndshme – “si një skuqje që të shqetëson pak” – por kjo është më mirë sesa ta mbash atë të fshehtë. Françesku është sulmuar prej vitesh nga konservatorët dhe tradicionalistët që kundërshtojnë prioritetet e tij për çështjet e drejtësisë sociale si varfëria, migrimi dhe mjedisi.
“Nëse nuk është kështu, do të kishte një diktaturë të distancës, siç e quaj unë, ku është perandori dhe askush nuk mund t’i thotë asgjë. Jo, lërini të flasin sepse… kritika ju ndihmon të rriteni dhe të përmirësoni gjërat”, tha ai.
Zbulimi i parë në valën e fundit të sulmeve erdhi nga sekretari shumëvjeçar i Benediktit, Kryepeshkopi Georg Gaenswein, i cili zbuloi gjakun e keq që u grumbullua gjatë 10 viteve të fundit në një kujtim të qartë të botuar në ditët pas funeralit të Benediktit.
Në një nga rubrikat më shpërthyese, Gaenswein zbuloi se Benedikti mësoi duke lexuar gazetën e përditshme të Vatikanit L’Osservatore Romano se Françesku kishte anuluar një nga vendimet më të rëndësishme liturgjike të ish-Papës dhe kishte rivendosur kufizime për kremtimin e Meshës së Vjetër Latine.
Disa ditë më vonë, Vatikani u trondit sërish nga vdekja e një tjetër konservatori të fortë, kardinalit George Pell, dhe zbulimeve se Pell ishte autori i një memorandumi shkatërrues që qarkulloi vitin e kaluar që e quajti Papnin e Françeskut një “katastrofë”.
Memorandumi, i cili fillimisht u botua me pseudonimin “Demos”, renditi ato që konsideronte probleme në Vatikan nën Françeskun, nga financat e pasigurta e deri te stili i predikimit të papës, dhe jepte pika për atë se çfarë duhet të bëjë një papë i ardhshëm për t’i rregulluar ato.
Françesku e pranoi kritikën e Pell-it, por gjithsesi këndoi lavdërimet e tij për të qenë “krahë i djathtë” i tij në reformimin e financave të Vatikanit si ministri i tij i parë i ekonomisë.
“Edhe pse thonë se më ka kritikuar, mirë, ka të drejtë. Kritika është një e drejtë njerëzore”, tha Françesku. Por ai shtoi: “Ai ishte një djalë i mrekullueshëm. E shkëlqyeshme”. /apnews